Blog 10 - Woensdag 18 maart 2020
's Ochtends om 5 uur word ik wakker. Sinds afgelopen maandag zijn mijn nachten kort: ik ben zo druk en aan het malen over alle dingen die nog moeten gebeuren en of ik toch niets essentieels vergeet...
Gisteravond heb ik Danny naar Schiphol gebracht, die zit nu in het vliegtuig, en ik ben nog in de veronderstelling dat wij morgenavond ook die kant op vliegen.
Vanuit bed check ik de berichten op mijn telefoon. Een email van een contact in Taiwan: er is een persbericht uitgegaan dat Taiwan haar grenzen sluit. Alleen als je Taiwanees bent of een ARC hebt (een Alien Resident Card, verblijfsvergunning) mag je het land nog binnen. Deze maatregel gaat in per 19 maart 12:00 uur. Dat gaan wij niet redden!! We zijn dus toch te laat geweest met in actie komen. En misschien nog wel erger: de kinderen en ik komen Taiwan niet meer in maar Danny nog wel! We hebben het vantevoren natuurlijk niet zo bedacht, maar wat een waardeloze timing om midden in een wereldwijde coronacrisis te gaan emigreren! (ja sorry mensen: ik kom echt uitroeptekens te kort voor dit stukje). Ik hoop dat er voor ons een uitzondering zal worden gemaakt. We hebben nu nog geen ARC maar dat is slechts nog een formaliteit. We hebben het grootste deel van de verblijfsprocedure immers al doorlopen. In ons paspoort hebben we een resident visa. Als we eenmaal in Taiwan zijn en met dit resident via naar de Immigration Office gaan krijgen we op basis daarvan binnen 2 weken onze ARC.
Wat nu te doen? Danny zit nog nietsvermoedend in het vliegtuig. Over een paar uur landt hij in Bangkok voor een tussenstop, om vervolgens door te vliegen naar Taipei. Danny's nieuwe werkgever is inmiddels ook door hun Deloitte-adviseurs over de nieuwe maatregelen geïnformeerd en ik word door hen gebeld. Ik leg hen uit dat Danny en ik deze mogelijkheid hebben besproken en dat we besloten hebben dat hij in principe zijn reis naar Taiwan zal doorzetten en dat er alles op alles moet worden gezet om de kinderen en mij ook in Taiwan te krijgen. Deloitte gaat aan de slag om duidelijkheid te krijgen. Ik vraag tevens aan Paige (een Taiwanese die ons bij van alles en nog wat assisteert) om ook te kijken of zij kan ontdekken of er mogelijkheden voor ons zijn. Ook vraag ik de Nederlandse club in Taiwan - die weer in nauw contact staan met het Nederlandse consulaat - of zij ook kunnen informeren wie nu precies wel en niet het land in mag.
Hoewel het onzeker is of we donderdagavond mogen vliegen ga ik onverminderd door met alle acties die nog uit staan. Als we groen licht krijgen om te vliegen moet namelijk in Nederland wel alles geregeld zijn.
De hele woensdag en donderdagochtend wordt er druk over en weer gebeld en gemaild tussen allerlei personen en instanties over onze situatie.
En dan komt vanuit de Nederlandse club het verlossende woord: het Nederlands consulaat heeft contact gehad met de Immigration Office en een toezegging gekregen dat wij het land in mogen! Yeah!!! Ik begin nu met de laatste details, zoals alles wat eetbaar is weggooien (aangebroken pakken rijst, pasta, boter, kruiden etc.) en bevestigen dat mijn auto vanmiddag kan worden gehaald door de koper. Om 18 uur haalt de taxi ons op om naar Schiphol te gaan dus er is nog genoeg te doen op dit laatste moment.
Om 13 uur belt Danny mij op: Deloitte heeft van hun contact bij de Immigration Office het dringende bericht gekregen om ons op basis van hoe het nu staat ons niet te laten vliegen, omdat we het land niet in mogen! Deloitte gaat nog proberen om iets geregeld te krijgen, maar ik ben er klaar mee. Het is 2 voor 12, ik moet nu 100% zekerheid hebben dat we worden toegelaten anders vlieg ik vanavond niet. Dan maar de vlucht cancellen en hopen dat we over een paar dagen wel groen licht krijgen. Dus ik bel de taxi af, vraag de koper van mijn auto of de verkoop nog even on hold kan, en ga naar de supermarkt om eten te kopen omdat ik net alles had weggegooid...
Vrijdagochtend: er is witte rook! Na heel veel heen en weer gebel hebben we de garantie van Immigration Office dat we het land in mogen. Er wordt voor ons op humanitaire gronden een uitzondering gemaakt vanuit het oogpunt van gezinshereniging - Danny zit immers al in Taiwan en wij nog niet. Er wordt een vlucht voor ons geregeld voor zaterdagochtend 21 maart. Ik klim dus weer in de telefoon om de taxirit naar Schiphol te regelen en een afspraak te maken met de koper van mijn auto.
Comments