Blog 12 - Vrijdag 27 maart
Vandaag wordt onze vijfde dag in verplichte thuisquarantaine. Danny arriveerde al eerder in Taiwan en is inmiddels over de helft: hij begint nu aan dag 9.
In een poging om de verspreiding van het coronavirus te beteugelen heeft Taiwan besloten om iedereen (dus ook Taiwanezen zelf) die vanuit het buitenland Taiwan binnenkomt een verplichte 14-daagse thuisquarantaine te laten ondergaan.
Bij aankomst op het vliegveld in Taiwan hebben wij één exemplaar van een formulier mee gekregen, het CDC heeft het andere exemplaar gehouden. Op dit formulier moet je invullen op welk adres je in quarantaine gaat. Je moet rechtstreeks van het vliegveld naar dit adres gaan, je mag hierbij geen gebruik maken van openbaar vervoer. Op het adres dat je hebt ingevuld moet je 14 dagen binnen blijven. Even de straat op om boodschappen te doen of om de hond uit te laten is niet toegestaan. Ook heb je een mobiel nummer moeten opgeven op het formulier. Wij vermoeden dat je hiermee getrackt wordt. Omdat Danny nog geen Taiwanees telefoonnummer had, had hij het mobiel nummer ingevuld van Paige. Die werd op een gegeven moment gebeld waar ze mee bezig was: waarom ze niet gewoon binnen bleef zoals verplicht. In Taiwan geven ze niet zoveel om AVG: men vindt het belangrijker dat mensen zich aan voorschriften houden en overige inwoners niet besmetten.
Elke dag moet je op het formulier invullen of je last hebt van symptomen (koorts, hoest, ademhalingsmoeilijkheden) en steekproefsgewijs wordt je ter controle door iemand van het CDC gebeld.
Boodschappen is wel een beetje een dingetje: we hebben navraag gedaan, maar in heel Taipei is er blijkbaar geen enkele supermarkt waarbij je online in het Engels kunt bestellen, waar ze de boodschappen bezorgen en je vervolgens met een niet-Taiwanese creditcard kunt betalen. Wel kun je bij Carrefour bestellen en dan bij levering cash afrekenen, of met een Taiwanese creditcard. Omdat we echter ook de deur niet uit mogen om te gaan pinnen, moeten we zuinig zijn met de contanten die we nog hebben. Een bekende hier is zo attent dat we haar creditcard mogen gebruiken, we kunnen haar dan via een normale Nederlandse bankoverboeking terugbetalen. Carrefour is echter wel beperkt in de artikelen die ze leveren: geen brood of eieren, vlees en kip is heel beperkt en geen alcohol. Voor die artikelen zijn we dan weer afhankelijk van Paige die ons boodschappen brengt. Zij doet dit naast haar fulltime baan en woont op een uur rijden van hier, dus liefst doen we zo min mogelijk een beroep op haar.
Om even aan te geven hoe superattent de expat-gemeenschap hier is: toen ik gisteren in een lokale facebookgroep vroeg of iemand een supermarkt wist waar we met een Europese creditcard konden betalen kreeg ik in no-time tientallen reacties. Er waren maar liefst 8 personen die aanboden om voor ons boodschappen te doen en deze bij ons langs te brengen. En betalen konden we dan later doen als we eenmaal uit quarantaine kwamen. Voor de duidelijkheid: dit aanbod kwam dus van mensen die mij nog nooit ontmoet hebben! Zo ongelooflijk aardig! Toch kan ik niet wachten tot ik zelf met mijn boodschappenwagentje door de lokale supermarkt kan struinen...
Comments